การศึกษาแท็กไฮเทคที่ใหญ่ที่สุดของทูน่าครีบน้ำเงินแอตแลนติก
แสดงให้เห็นว่าสองกลุ่มผสมกันบนแหล่งอาหาร เว็บสล็อต แต่วางไข่บนฝั่งตรงข้ามของมหาสมุทร การค้นพบนี้บ่งชี้ว่าข้อบังคับการประมงจำเป็นต้องเปลี่ยนแปลง นักวิจัยที่ติดแท็กและติดตามปลาหลายร้อยตัว กล่าว จำนวนปลาทูน่าครีบน้ำเงินในมหาสมุทรแอตแลนติกตะวันตกลดลงเมื่อหลายสิบปีก่อนและยังไม่ฟื้นตัว แม้จะมีมาตรการอนุรักษ์ต่างๆ บาร์บารา บล็อค จากมหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ดกล่าว ประมาณการว่าเหลือปลา 25,000 ตัว Block และเพื่อนร่วมงานของเธอกล่าวว่าหลักฐานใหม่ของพวกเขาสนับสนุนแนวคิดที่ว่าประชากรปลาทูน่าเดินทางอย่างกว้างขวาง แต่วางไข่ที่ขอบไหล่ทวีปในอ่าวเม็กซิโกหรือที่พื้นที่ในทะเลเมดิเตอร์เรเนียนเท่านั้น
“ข้อมูลนี้น่าตื่นเต้นมาก” มอลลี่ ลัทคาเวจแห่งมหาวิทยาลัยนิวแฮมป์เชียร์ในเดอรัม ผู้นำกลุ่มผู้จับฉลากทูน่าอีกกลุ่มแสดงความคิดเห็น
ความก้าวหน้าครั้งใหญ่ในการศึกษาปลาทูน่ามาพร้อมกับการพัฒนาอุปกรณ์ติดตามอิเล็กทรอนิกส์ ในวันที่ 28 เมษายนNatureบล็อคและเพื่อนร่วมงานของเธอรายงานข้อมูลจากทูน่าแอตแลนติก 330 ตัวที่ติดตามทางอิเล็กทรอนิกส์นานถึง 5 ปี
รายงานจากโครงการนี้ในปี 2544 โดยมีข้อมูลจากปลาประมาณ 50 ตัว ระบุว่าทูน่าว่ายเป็นระยะทางไกลอย่างไม่คาดคิด แม้กระทั่งข้ามมหาสมุทรแอตแลนติก (SN: 18/8/01, หน้า 101: มีให้สำหรับสมาชิกที่สมาร์ทแท็กแสดงปลาทูน่าที่ไม่คาดคิด ทริป ).
งานใหม่นี้ยังคงสนับสนุนแนวคิดที่ว่าปลาจากตะวันออกและตะวันตกปนกันในแหล่งอาหาร ทีมงานรายงานว่าปลาทูน่า 26 ตัวที่ติดแท็กในมหาสมุทรแอตแลนติกตะวันตกได้อพยพไปยังทะเลเมดิเตอร์เรเนียน
เมื่อถึงเวลาวางไข่ ดูเหมือนว่าปลาทูน่าจะกลับไปที่ฐานบ้าน Block กล่าว
ตัวเต็มวัยมาที่จุดวางไข่ที่รู้จักทั้งสองแห่ง และแท็กเจาะหลายอันที่มีข้อมูลหลายปีแสดงให้เห็นว่าปลาได้กลับมายังพื้นที่ที่พวกเขาไปเยี่ยมชมในฤดูกาลที่แล้ว
ปลาที่โตเต็มวัยที่หยิบขึ้นมาเพื่อติดแท็กในน่านน้ำอ่าวอันอบอุ่นนั้นเปราะบางกว่าปลาที่จับได้จากที่อื่น แม้ว่าการตกปลาทูน่าด้วยสายเบ็ดยาวจะถูกห้ามในพื้นที่วางไข่แล้ว แต่กองยานที่มองหาสายพันธุ์อื่นในบางครั้งอาจจับปลาทูน่าโดยไม่ได้ตั้งใจแล้วปล่อยพวกมัน ปลาที่อ่อนแอจะไม่รอดจากการจับนั้น Block ตอนนี้เสนอให้ปิดพื้นที่สำหรับการตกปลาแบบ Longline ทั้งหมดระหว่างการวางไข่ปลาทูน่า
จอห์น เจ. แม็กนูสันแห่งมหาวิทยาลัยวิสคอนซิน-แมดิสัน ซึ่งเป็นประธานคณะกรรมการสภาวิจัยแห่งชาติด้านปลาทูน่าแอตแลนติกในปี 2537 กล่าวว่าหลักฐานเพียงเล็กน้อยที่มีอยู่แล้วเอียงไปด้วยความเที่ยงตรงต่อพื้นที่เพาะพันธุ์เฉพาะ กระดาษใหม่และหลักฐานอื่น ๆ เขากล่าวว่าได้เปลี่ยนความคิดเห็นของเขาแล้ว
กรณีความเที่ยงตรงของไซต์ยังคงเป็น “เรื่องยุ่งยาก” François Royer จากศูนย์วิจัยประมงเมดิเตอร์เรเนียนและเขตร้อนในเมืองSète ประเทศฝรั่งเศสเตือน
Lutcavage ตกลงว่ามีคำถามมากเกินไปสำหรับข้อสรุปที่ชัดเจนเกี่ยวกับความภักดีของสถานที่วางไข่ ปลาทูน่าที่โตเต็มวัยจำนวนมากที่เธอถูกแท็กจากนิวอิงแลนด์ยังไม่ได้พบในแหล่งเพาะพันธุ์ที่เป็นที่รู้จัก เธอกล่าว บางทีอาจมีการค้นพบไซต์อื่น ๆ หรืออาจเป็นเพราะปลาทูน่าไม่ได้ผสมพันธุ์ทุกปี
สัญญาณควัน
การค้นหาสารเคมีออกฤทธิ์ในควันทำให้ห้องปฏิบัติการหลายแห่งไม่ว่าง Kingsley Dixon จาก Kings Park and Botanic Garden ในเวสต์เพิร์ท ประเทศออสเตรเลีย กล่าวถึง 11 ปีที่เขาทำงานเกี่ยวกับปัญหาดังกล่าวว่าเป็น “การผจญภัยที่มีทางตันและทางกลับรถมากมาย”
เขาและเพื่อนร่วมงานได้แสดงให้เห็นในปี 2538 ว่าควันในพื้นที่เสี่ยงไฟในออสเตรเลีย เช่นเดียวกับในฟินบอส ช่วยเพิ่มอัตราการงอกของสัตว์พื้นเมืองบางชนิด อย่างไรก็ตาม การระบุสารประกอบที่ทำลายการพักตัวยังคงเป็นความท้าทายที่ยากลำบาก ควันสามารถบรรจุสารแต่ละตัวได้ 4,000 ชนิด
วิวัฒนาการของสัญญาณการงอกของสารเคมีในควัน ดิกสันให้เหตุผล อาจต้องใช้สารประกอบที่แพร่หลาย เขาตัดสินใจที่จะทำงานกับควันที่เกิดจากการเผาไหม้เซลลูโลส ซึ่งจะอยู่ในไฟที่กินพืช
นักวิจัยดำเนินการโดยการจับสารเคมีบางส่วนในควันเซลลูโลส ทดสอบว่ามีผลกระทบต่อการงอกของเมล็ด เช่น ไม้ประดับทั่วไปที่เรียกว่าตีนจิงโจ้หรือไม่ หากเป็นเช่นนั้น นักวิจัยได้แบ่งส่วนออกฤทธิ์และทำการทดสอบการงอกซ้ำเพื่อให้เป็นศูนย์ในส่วนผสมออกฤทธิ์ เว็บสล็อต
